I tak przechodzimy do najważniejszej części "jak brzmi nowe dzieło specjalistów firmy Lyngdorf". Przyznaję się bez bicia, że w pierwszym momencie i przez kilka dni wzmacniacz ten nie miał lekko. Ze swoją mocą godną napędzić średniej wielkości podłogówki musiał się zmierzyć z naprawdę dużymi kolumnami głośnikowymi, przeznaczonymi raczej dla jego starszych braci. Tutaj na pomoc testowanemu wzmacniaczowi przyszły podstawkowe kolumny, które jak się okazało były strzałem w przysłowiową dziesiątkę!

Wybór źródeł (a jest ich naprawdę sporo, wszystkie wymienione zostały w poniżej zawartym podsumowaniu) ma w dużym stopniu wpływ na samo brzmienie. Im lepsze źródło, tym znacznie więcej może zaoferować nam 1120. Nie chcę nikomu narzucać w tym miejscu źródła i sposobu słuchania muzyki - to pozostaje rzeczą subiektywną i otwartą, jednak testowane urządzenie najlepiej czuło się w towarzystwie serwera NAS i plików gęstych (w tym przypadku mowa o Synology DS720+ wraz z aplikacją UPnP minimserver postawioną na SSD), a także doskonale brzmiała muzyka z "czystego" transportu w postaci odtwarzacza CD (połączenie koaksjalne). Świetnie zostało rozwiązane zarządzanie i obsługa dysków podłączonych bezpośrednio do wzmacniacza dzięki USB A, warto przy tym zastanowić się nad dyskiem SSD z kilku powodów - cisza pracy dysku oraz szybkość operowania na dużych bibliotekach muzyki.

Jakie jest więc samo brzmienie? Muzyka jest żywa, jednak daleka od krzykliwych rejonów jakie można by (niesłusznie) połączyć ze wzmacniaczami cyfrowymi. Od wielu już lat toczy się bój czy wzmacniacze cyfrowe mają już dusze, czy to nadal suchy przekaz pozbawiony emocji i odzierający muzykę z całej przyjemności. Takie "boje" są w obecnych czasach już nie na miejscu. Jeśli komukolwiek do tej pory przyszła myśl, że wzmacniacze cyfrowe grają sucho - powinien niezwłocznie posłuchać TDAI-3400! Od teraz do tego grona dołącza też najmniejsze i najnowsze dzieło marki Lyngdorf. 

TDAI-1120 gra z delikatną nutą ciepła, nie jest to rzecz jasna przejście z jednej skrajności w skrajność. Po odpowiednim dobraniu kolumn jestem przekonany, że bliżej będzie złotego środka pokazującego, że w muzyce liczy się detaliczność niepozbawiona smaczków, ale trzymająca się bliżej środka, gdzie tzw. "ciepło brzmienia" sprawia nam sporo przyjemności. 

Niestety co było do przewidzenia wzmacniacz ten nie oddawał klimatu nagrań ze źródeł ograbionych z tego, co nazywamy bogactwem przekazu. W przypadku np.: Spotify wszystko zależało od nagrania. Tutaj była to loteria, gdzie niektóre utwory dawały ogromną przyjemność, by w innej części po prostu dopominać się zmiany repertuaru. I brałbym takie rzeczy jako właściwie komplement względem urządzenia, bo pokazało nam niezbicie w trakcie testów, że nie jest miłe i bezwzględnie jednakowe dla każdego źródła czy samego nagrania.

Po podłączeniu transportu CD (w tym przypadku nasz redakcyjny PRIMARE DD35) TDAI-1120 dostał skrzydeł! Soundtrack Blade Runner (wydanie okolicznościowe, limitowane 3 płytowe) pokazało, że tak niewielkie urządzenie może dać tak wiele przyjemności. W tym momencie rozmarzyłem się Dlaczego ten "kombajn muzyczny" nie ma wbudowanego odtwarzacza CD, skoro Lyngdorf w swej ofercie ma jakże zacne CD-2? No cóż, wszystkiego mieć nie można, a i gniazdo RCA czemuś ma służyć więc nic straconego na przyszłość.

TDAI-1120 potrafi zejść nisko i nie jest to jedynie zaznaczanie niskich zakresów. Z monitorami podstawkowymi radził sobie całkiem dobrze w zakresie nie tylko zejścia, ale i różnorodności niskich tonów. W przypadku (za dużych względem jego możliwości) podłogówek zaskoczenie było też nie małe, niskie były także różnorodne w swej formie i bogato prezentowane. W trakcie odsłuchów najnowszej i dopiero co wydanej płyty Faithless wzmacniacz ten nie miał problemu z prezentacją w jednym czasie górnych oraz dolnych zakresów. W średnicy jednak czuł się w moim odczuciu najlepiej. Naturalność i swoboda przekazu, wokale żeńskie - przyjemność bez dwóch zdań! Sięgnąłem po album Alison Moyet "Singles" (1995), bo ostatnimi czasy miałem mocno osłuchaną tą konkretną pozycję na potrzeby testów sprzętu dla naszych Czeskich braci.

Lyngdorf TDAI-1120 zaskakuje, jego brzmienie jest bliższe droższych modeli. Oczywiście wszystko zależy od samego repertuaru czy gatunku, więc na kolejny ogień poszedł album Kitty White "Happiness Is a Thing Called Joe". 

Zamykamy oczy i absolutnie nie widzimy sprzętu audio o niewielkich gabarytach! Mamy przed sobą skład, tak jest - pełny skład muzyków z głosem wokalistki żywym (czyt. pełnym emocji) i zaskakująco prawdziwym! 

Zmiana płyty i kolejne pozytywne wrażenia. Jihee Heo "Are You Ready?" tak nie powinna brzmieć muzyka na takim "małym" (przecież) cyfrowym sprzęcie audio!

Prosty wniosek - Lyngdorf TDAI-1120 nie kupuje się oczami negując jego wielkość, ponieważ jego wielkość wynika prezentacji brzmienia, z muzyki płynącej z jego środka. Czy wzmacniacz o tak niewielkich gabarytach do tego zbudowany w oparciu o świat cyfrowych zer i jedynek może mieć duszę? Ależ on ma duszę i zdolność poruszyć nawet największych sceptyków tego typu rozwiązań!