Wydawnictwo zawiera 35 utworów subiektywnie wybranych przez zespół Wojciecha Waglewskiego. To kompilacja – historia zespołu wyśpiewana w piosenkach takich jak: Nim stanie się tak, jak gdyby nigdy nic nie było (w dwóch wersjach), Karnawał (Hymn Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy), Flota zjednoczonych sił, Wzgórze (z udziałem Katarzyny Nosowskiej), Moja broń (z Anną Marią Jopek na wokalu), Wszyscy muzycy to wojownicy (z Maciejem Maleńczukiem i Adradab), a także Człowiek wózków, Puszcza, Trąbka, pompka i lewarek, Niedziela…  oraz jeszcze dwudziestu pięciu innych znajdujących się w opisywanym albumie. Mamy tu cały przegląd twórczości zespołu z kultowymi melodiami, które słuchając momentalnie podśpiewujemy. Znajdziemy również piosenki może mniej obecne w mediach, niebanalne, oddające specyficzny styl muzyczny, z którego zespół znany jest od początku swojej działalności. Słyszymy więc charakterystyczne gitary grane przez Wojciecha Waglewskiego, saksofony Mateusza Pospieszalskiego. W kilku piosenkach usłyszymy na perkusji nieżyjącego już Piotra Zyżelewicza, Jana Pospieszalskiego i Karima Martusewicza na gitarze basowej oraz szereg muzyków współpracujących przez lata z zespołem. To co, rzuciło mi się w uszy słuchając piosenek, to mała historia muzyki i produkcji muzycznej. Słychać, jak na przestrzeni lat dojrzewał głos Wojciecha Waglewskiego, jak zmieniały się rodzaje stosowanych efektów gitarowych, rodzaje instrumentów w sekcji rytmicznej. 

​

Poza bardzo wartościową formą muzyczną na uwagę i wyróżnienie zasługuje forma, w jakiej kompilacja jest wydana. Egzemplarz, który mam w ręce jest naprawdę wyjątkowo wykonany. Cztery płyty winylowe oprawione w obwolutę z wyciętą na całej okładce nazwą zespołu. W środku natomiast – niespodzianka – cztery przezroczyste płyty winylowe. Jest to edycja limitowana – koneserska wydana w niedużym nakładzie. Przezroczyste płyty winylowe dają wizualne bardzo pozytywne wrażenie, pomarańcz i zieleń naklejek na poszczególnych płytach dodaje harmonii, a kolaż okładek płyt, wydrukowany na okładkach poszczególnych płyt pokazuje charakter produkcji. Jednym słowem: to wydawnictwo wyjątkowe.

​

Zespół Voo Voo przyzwyczaił nas do świetnej, dopracowanej muzyki, w której gitarowe riffy, pasaże czy arpeggia doprawiane są instrumentami dętymi, a w połączeniu z wykorzystywaniem elementów folklorystycznych muzyki świata oraz osobistymi tekstami Waglewskiego dają pozytywne doświadczenie, które sprawia, że muzyka teamu Voo Voo stała się elementem, bez którego polska muzyka byłaby uboższa o kilku „pozytywnie zakręconych” ludzi. Podsumowując: kilka godzin muzyki z górnej półki, dla każdego…